Vliano Bölgesi’nde lokal bir mahsende yemek eşliğinde şarap tadımı ama ne tat? Otobüsümüzle bir duvarın önüne geliyoruz. Büyük kapıdan girerken, sanki ortaçağ şehirlerinden birisine giriş yapıyoruz hissi uyanıyor. Mekanlar beklediğimden daha küçük duruyor, manzara ben Toscana’yım diye mırıldanıyor... Mahsenleri gezerken yılların birikimi olan bir düzen olduğunu hissediyoruz. Yemeğe geçtiğimiz zaman masa düzeni ve ortam beklentimi yükseltiyor. İlk tabak ile bir şarap geliyor ki bu geleceklerin daha iyi olacağı beklentisini uyandırıyor. Her tabakla gelen şarabın kalitesi artıyor ve tatlı şaraba kadar gidiyor. Yemek sonrası kat kat yükseldiğimi hissederken, zaman kavramını unutuyoruz. Bu yemeğin bize pahalıya patladığını sonradan anlıyoruz. Kalite beklentimiz o kadar yükselmiş ki bu yükseklik sonradan gittiğimiz yerlerdeki hesaplara yansıyor olsa da değiyordu...